Bezuinigingen op Landschapspark De Graven
20 november 2003
Bezuinigingen op Landschapspark De Graven
De Milieufederatie en de natuurorganisaties Westelijke Mijnstreek doen een beroep op de gemeenteraad van Sittard
Geachte leden van de Gemeenteraad,
De voornemens om in de komende jaren drastisch te snijden in de uitgaven voor Landschapspark De Graven stellen de groene organisaties in de gemeente Sittard-Geleen en in de omliggende regio zeer teleur.
Laten wij voorop stellen, dat het ook voor ons duidelijk is dat aan bezuinigingen niet valt te ontkomen. De gemeente wordt zwaar getroffen door de regeringsmaatregelen en het gemeentebestuur kan slechts proberen de tekorten met zo min mogelijk pijn en evenwichtig door te vertalen naar de diverse beleidsterreinen.
Om die verdeling van de pijn gaat het.
Wij constateren dat een bezuiniging van circa 50 procent op het groen in het buitengebied, het gebied van LDG, onevenredig zwaar aankomt. Kennelijk krijgen de “rode᾿ (= stedelijke) functies in deze gemeente nog steeds voorrang boven de “groene” (natuur in de stad en het buitengebied).
Wij wijzen u erop, dat deze ongelijke behandeling strijdig is met algemeen aanvaard beleid aangaande de gewenste duurzame ontwikkeling van de samenleving. In het Provinciaal Omgevingsplan Limburg (POL) is sprake van de driehoek People-Planet-Profit. Alle factoren dienen zich evenredig te ontwikkelen, wil niet van scheefgroei sprake zijn.
Die scheefgroei dreigt met de aangekondigde bezuinigingen op LDG. Niet langer is het zo dat rood en groen zich gelijktijdig zullen ontwikkelen. Groen blijft achter.
DG, onmisbaar voor duurzame ecologische structuur en recreatie
De realisering van Landschapspark De Graven bevat een groot aantal voornemens die essentieel zijn voor een samenhangende groenstructuur in de gemeente en de wijdere regio.
Zo is een goed doordachte, groene aankleding van het Middengebied het laatste redmiddel voor de realisering van een ecologische verbinding tussen het zuidelijk en het noordelijk deel van De Graven. Ook in het provinciaal beleid wordt deze verbinding van groot belang geacht, gelet op het feit dat de verbinding is opgenomen in de Provinciale Ecologische Structuur (PES).
Ook de aanleg van bossen en landschapselementen, de renaturering van de dalen van de Geleenbeek en de Rode Beek, de anti-erosiemaatregelen en de verbrede perspectieven voor de landbouw in het gebied zullen fors bijdragen aan verbetering van de leef- en omgevingskwaliteit van de gemeente als geheel. Als er dan al bezuinigd moet worden, dan in elk geval niet op de meest kritische onderdelen van De Graven, zoals het Middengebied, de beekdalen en bosaanleg.
Schadelijk voor economie en imago
Wellicht ten overvloede wijzen wij erop, dat bezuinigingen die tot stilstand leiden niet alleen schade toebrengen aan natuur en landschap maar ook aan de mens (people) en aan de economie (profit). Natuur en landschap hebben immers grote betekenis voor de recreatie van de stedelijke bevolking in deze dichtbevolkte regio en brengen geld in het laadje van bedrijven in de toeristische en recreatieve sector. Landschap is kapitaal. Daarom moet juist deze functie volgens allerlei nota’s(o.a. de regiovisie) in deze streek worden uitgebouwd.
Ook in andere opzichten is het stopzetten van de groene aankleding van de Westelijke Mijnstreek een slechte zaak. Uit onderzoek is gebleken dat wonen in of nabij groen en natuur leidt tot een waardevermeerdering van woningen tot 30 procent.
Bovendien – en dat is waarschijnlijk nog belangrijker – is een groene en aangename woonomgeving voorwaarde voor een goed vestigingsklimaat voor bedrijven en werknemers. Juist deze 'smidse van Limburg' is erbij gebaat dat er meer evenwicht komt tussen het vele rood van bedrijventerreinen, infrastructuur en woongebieden enerzijds en het omringende landschap anderzijds.
De ontwikkeling van Landschapspark De Graven is juist bedoeld om die scheve verhoudingen recht te trekken. Als in deze ontwikkeling stagnatie optreedt komt deze regio nooit van het negatieve imago af dat ooit in een landelijke publikatie werd omschreven als “Sittard? Dat is toch dat industriestadje bij DSM?”
Uitgaven voor groen als hefboom
Niet op de laatste plaats betekent het lokaal bezuinigen ook het laten wegvallen van subsidiegelden van buiten (provincie en Rijk). Ruwweg genereert elke euro van Sittard-Geleen een euro van elders. Het gaat bij de eigen uitgaven voor groen dus mede om een hefboom waarmee subsidiegelden uit niet-gemeentelijke bronnen kunnen worden verworven. Dit maakt dat gemeentelijke investeringen een dubbel rendement opbrengen.
In dit verband wijzen wij ook op de samenwerking met de gemeente Schinnen. Beide gemeenten hebben vastgelegd in een gezamenlijke inspanning Landschapspark De Graven te realiseren en hebben daartoe een financiële verdeelsleutel afgesproken. Door eenzijdig optreden van Sittard-Geleen dreigt dit unieke samenwerkingsverband te worden geschaad. Sittard-Geleen dreigt door Schinnen als onbetrouwbare partner te worden beschouwd. Wij vrezen dat Schinnen daaruit consequenties zal trekken en haar bijdrage eveneens zal halveren.
Tot slot
Investeren in 'groen' moet concurreren met investeren in 'rood'. Daarbij valt te bedenken dat het temporiseren van slechts een klein deel van de grootstedelijke projecten voldoende is om de veel goedkopere ontwikkeling van het buitengebied te continueren.
Wij vragen u om aan de ontwikkeling van Landschapspark De Graven de prioriteit te geven die u er in het verleden aan toekende. De Sittardenaren, Geleendenaren en inwoners van Born en Schinnen – en niet te vergeten de toekomstige generaties – zullen dat weten te waarderen.
Met vriendelijke groet,
Stichting Milieufederatie Limburg
ir. H.K. Vijverberg – directeur
mede namens:
IVN Born
IVN Geleen
IVN Sittard
Milieugroep Sittard
Stichting Graetheidecomité
Stichting Ontgrinden Nooit
Stichting Middenbos
Vereniging Federatief Verband tegen Ontgrindingen Born