Wet natuurbescherming in werking getreden
20 januari 2017
Wet natuurbescherming in werking getreden
Op 1 januari 2017 is de Wet natuurbescherming in werking getreden. Deze wet vervangt de Flora- en Faunawet, de Boswet en de Natuurbeschermingswet 1998. De uitvoering van de Wet natuurbescherming komt hierdoor grotendeels in handen van de provincies.
Gebiedsbescherming
Op het gebied van gebiedsbescherming verandert er niet zo veel. Gebiedsbescherming is voornamelijk geregeld door middel van Natura 2000 en gebaseerd op internationale verplichtingen. Onder de nieuwe wet zijn wel de beschermde natuurmonumenten en bijbehorende doelen vervallen. Ook biedt de Wet natuurbescherming de provincies een aantal nieuwe mogelijkheden om gebieden te beschermen. Zo kunnen zij zelf bijzondere provinciale natuurgebieden en bijzondere provinciale landschappen aanwijzen.
Soortenbescherming
Onder de Wet natuurbescherming geldt, net als onder de Flora- en faunawet, een zorgplicht voor alle in het wild levende dieren en planten. Dit houdt in dat activiteiten die nadelig kunnen zijn voor dieren en planten in redelijkheid nagalaten worden of, wanneer dat niet mogelijk is, de negatieve gevolgen voorkomen of beperkt worden.
Wijzigingen beschermde soorten
De Wet natuurbescherming heeft een aantal belangrijke veranderingen met zich mee gebracht in de lijsten met beschermde soorten. Op de poster die hieronder te downloaden is, kunt u zien welke soorten zijn toegevoegd en welke zijn vervallen. De Wet Natuurbescherming kent drie regimes voor beschermde soorten. Twee regimes komen overeen met de Europese richtlijnen. Het derde regime geldt voor andere soorten die vanuit nationaal oogpunt beschermd worden. Onder dit nationale regime vallen ook een aantal soorten die onder de Flora- en Faunawet niet beschermd waren, zoals, aardbeivlinder, zilveren maan, bosbeekjuffer en akkerboterbloem.
Provincies moeten soorten actief beschermen
De Wet natuurbescherming verplicht provincies om maatregelen te nemen in het kader van actieve soortenbescherming. Actieve soortenbescherming betreft het nemen van maatregelen om soorten te beschermen en versterken. Dit vormt dus een aanvulling op de passieve soortenbescherming waarbij zaken verboden worden die schadelijk zijn. De provincies moeten zelf invulling geven aan deze actieve soortenbescherming. Die zou zich bijvoorbeeld kunnen richten op de soorten van de rode lijst.